کتاب سنج-نقد وبررسی و دیگر یادداشتها....

Saturday, September 22, 2007

از حجتیه تا حزب الله

مولف: علیرضا نوری زاده
ناشر: تلویزیون کانال یک. لس آنجلس. چاپ اول ژانویه ۲۰۰۷
کتاب شامل شانزده مقاله، بعضی مستقل وبعضی درارتباط با هم و گسترده ترکه درمجموع: طرح و تحلیل و نقد سیاست های جمهوری اسلامی ست در ابعاد گوناگون با اطلاعات مفید، دست اول و هشدار دهنده که نویسنده با خوانندگانش درمیان میگذارد. نوری زاده، به عنوان تحلیلگر سیاسی، با گزینش مقاله هایی ویژه دراین دفتر۲۱٨ صفحه ای: مسائل درون حاکمیت را با نیازهای بنیادی و دردهای انباشته اجتماع ملتهب و جوشان رو دررو قرارمیدهد و پرده ازماجراهای ناگفته برمیدارد تا جائیکه با مسئولیت قلم، بخش عمده ای ازعملکرد حاکمیت اسلام درایران معاصر را با صراحت کلام به عریانی توضیح میدهد.

Sunday, September 16, 2007

دادگستری ایران پس از 50 سال


دادگاه نظامی کودتاگران در1332
و دادگاه های اسلامی در1383

دکترمحمدعلی موحد، دراثری به یادماندنی فصلی ازدفترسیاه دادگاه نظامی کودتای 28 مرداد را میگشاید. اعتراضات دکترمصدق، لطفی ومعظمی را نقل میکند با دلی آکنده از درد و رنج صلا سرمیدهد:
«درکشوری که دولت قانونی آن با کودتای نظامی ساقط میشود وهیئت دولت را در دادگاه نظامی همان رژیم محاکمه میکنند توسل به قانون و دفاع ازحقوق وشرف انسانی مطرح نیست. درچنین رژیمی شکنجه فیزیکی و روانی ازابزارهای اصلی تحقیق است ... ... آری دراین محاکمه کسی را برای گرفتن اعتراف یا امضای توبه نامه شکنجه و آزار ندادند و متهمین آزادانه هرچه که دلشان خواست گفتند و
من هروقت این روزها میشنوم یا میخوانم که دردادرسی ها به کمترین بهانه ای دادگاه سری اعلام میشود یا متهمی را برای گرفتن اعتراف به انحای مختلف زیر فشارمیگذارند یا وکیلی را به جرم دفاع ازموکل خود مجرم میخوانند ویا در پیوستن به کنوانسیون بین المللی منع شکنجه به این عنوان که ممکن است گاهی شکنجه در دادرسی لزوم پیدا کند برخود میلزرم. که آیا دستگاه دادگستری ما پس ازنیم قرن که برآن حکومت کودتا گذاشته است برچه نمط می تند و برچه پهلو میخسبد .


به نقل ازکتاب: خواب آشفتۀ نفت ج سوم ص 37 نشرکارنامه تهران 1383

Friday, September 07, 2007

قبله عالم-بخش پایانی

صبح ازل از ايران به بغداد ميگريزد و چهار ماه بعد بهاء الله که در زندان بوده، آزاد ميشود و در بغداد به برادرش ميپيوندد وبه قول براون “از چنگ ميرغضب های ايران نجات” پيدا ميکنند.
“... کم کم بابيه از هر گوشه ايران بدانجا روی آورده به تدريج حضرات بغداد را مرکز عمده خود قرار دادند و تا سنه ۱۲۷۹ يعنی قريب ده سال در عراق عرب بسر بردند... (بهاء الله اقلا برحسب ظاهر) مطيع و منقاد صبح ازل و در تحت حکم او بوده همانطور که سابقا مطيع و منقاد و درتحت حکم او بوده است... و آثار هيچگونه تفرقه و انقسامی بين ايشان مشهود نبود

Saturday, September 01, 2007

قبله عالم-بخش ششم

شاه قاجار، با تمام ضعفهايش دريافته بود که نبايد رفتارهای نابخردانه گذشتگان دودمان خود را تکرار کند. بعد از سالها که از سلطنت جد و پدرش سپری شده بود، بدهيهای غرامت جنگ با روسيه در دهه های نخست سلطنت بار سنگينی بردوشش گذاشته بود. گذشته از آن، در توازن قدرت سياسی به ارزشهای نظامی و توان چيرگی آنها پی برده بود. ميدانست که حريف نيست و لازمه اش تدبير و سياستی است که با حفظ موازنه و تحکيم مناسبات ديپلماسی، با قدرت های بزرگ کنار بيايد. اين تنها راه حفظ موقعيت سلطنت و صيانت اراضی ايران از تعرضات بيگانگان خواهد بود. نويسنده کتاب اين جنبه از سياست های ناصرالدين شاه را به درستی توضيح ميدهد: